Via de sociale media ontvingen wij bovenstaand bericht. Opnieuw, voor de derde keer in een maand, verliest Robur ’58 iemand die de vereniging jarenlang mee heeft helpen opbouwen.
Het begon in 1970, toen hij zich als lid aanmeldde. Het ledental bedroeg toen 55 honkballeden, 20
softballeden en 39 donateurs. Al na een paar jaar, in 1977, viel hij in de prijzen: hij werd beste slagman!
In de jaren daarna trouwde hij met Astrid en samen kregen ze een zoon, Quincy en een dochter, Samantha. Door zijn werk bij de Belastingdienst afdeling invorderingen was het altijd onregelmatig werk, en dan moest er ook nog getraind worden tussen de invallen bij bedrijven door. Hij reed in een Alfa Romeo van het type Giulia of zo en hij nam altijd spelers mee. Soms moesten die dan achterin gaan zitten, waarna de twee achterdeuren onderling met een touw vastgesjord werden omdat er anders een deurtje af zou vallen….. maar rijden deed’ie!
Jean heeft naast jarenlang spelen ook lang in het bestuur gezeten en andere kaderfuncties gehad, waarvoor hij tot ‘Lid van Verdienste’ werd benoemd. Toen hij ophield met honkballen heeft de vereniging zijn nummer (19) opgelegd, hetgeen betekent dat niemand dat nummer meer mag dragen. In de ruim 65 jaar is dat nu totaal driemaal gebeurd.
Hij ging na zijn actieve honkbal periode werken op St. Maarten, waar hij onder andere voor de lokale regering de uitgaven controleerde en financieel advieswerk verrichtte. Bij zijn afscheid van de club gaf hij een mooie zwart/wit foto van een honkbal, die jarenlang boven de bar heeft gehangen. Hij vond na een echtscheiding rond 2010 een nieuwe liefde in Cindi Cicchelli, kwam steeds minder naar Apeldoorn, maar via de kinderen bleven we op de hoogte.
Uit de kontakten die inmiddels gelegd zijn begrijpen we dat zijn kinderen al bij zijn ziekbed waren en ook bij het overlijden. Hij wordt op zaterdag 9 maart a.s. op St. Maarten begraven. Moge hij rusten in vrede!
